Jak zaprojektować ładny ogród

Piękny ogród to marzenie każdego ogrodnika. Pełen wyrazistych barw i zapachów zachwyci nie jednego gościa, a nas wprawi za każdym razem w dobry nastrój. Ogrodnictwo może być także wdzięcznym hobby. Znajomość roślin, kalendarza ogrodniczego, zasad pielęgnacji i konserwacji i w szczególności pasja to podstawy budowania naszego ogrodu od podstaw. Jednak zanim wsadzimy w ziemię pierwszą bylinę i nasiejemy trawę w naszym ogrodzie, należy pamiętać o stworzeniu projektu. Znacznie ułatwi on późniejszą pracę i będzie stanowił podstawę naszych działań.

Każdy projekt zaczynamy od inwentaryzacji działki.

Aby wiedzieć gdzie i jakie rośliny posadzimy w naszym ogrodzie warto jest zbadać teren i glebę, która będzie stanowiła fundament naszego ogrodu. Pierwszą czynnością jest określenie ukształtowania terenu. Jeśli jest on nie równy, dobrze byłoby zmienić ten stan, by ułatwić sobie w przyszłości czynności konserwacyjne. Koszenie trawy na nierównym terenie jest koszmarem, który każdy powinien uniknąć. Następnie analizujemy stan nasłonecznienia i wilgotności, pamiętając, że niektóre rośliny lepiej znoszą miejsca zacienione, a inne szybciej rosną w pełnym słońcu. Powinniśmy także zbadać skład chemiczny gleby – czy jest kwasowa, czy zasadowa, jakich składników odżywczych jej brakuje i jaki jest jej rodzaj. Ustalenie tych czynników będzie miało decydujący wpływ na wybór roślin, gdyż nie wszystkie rośliny wytrzymują pewne warunki. Odżywienie gleby poprawi jej kondycję, co w przyszłości zaowocuje zdrowymi i silnymi roślinami. Tuż przed rozpoczęciem projektowania zmierzmy dokładnie powierzchnię działki, by odpowiednio rozplanować poszczególne elementy.

Style i kompozycje ogrodnicze.

Każdy najmniejszy projekt ogrodniczy jest wielką wartością dla rozwoju ogrodnictwa. Dzisiaj możemy podziwiać wspaniałe ogrody Ludwika XIV, które rozsławiły Francję za granicą. Każdy element jego powierzchni został skrupulatnie zaplanowany. Prace nadwornych ogrodników i artystów wpłynęły na rozwój poszczególnych stylów ogrodniczych. Czerpali oni inspiracje z natury, a także tworzyli niestandardowe pomysły. Dzisiaj możemy korzystać z tego dobrodziejstwa i wybierać spośród wielu stylizacji. Najpopularniejsze z nich, romantyczne, francuskie, angielskie, wiejskie, czy japońskie, możemy zaobserwować w wielu przydomowych ogródkach, a także w parkach miejskich. O stylu ogrody, decyduje przede wszystkim dobór roślin i elementów ozdobnych, kolorystyka i kompozycja przestrzenna. Gdy mówimy o kompozycji w ogrodzie, mamy na myśli sposób rozłożenia poszczególnych elementów. Jest kompozycja swobodna, która nacechowana jest dowolnością formy i dosłownie swobodą. W kompozycji geometrycznej panuje ład i porządek. Nic nie jest tu pozostawione przypadkowi. W takim ogrodzie uderza w nas harmonia i ścisła struktura. Występuje także kompozycja mieszana, powstała z połączenia dwóch poprzednich. Pamiętajmy, że wybór stylu, ma odpowiadać przede wszystkim naszym potrzebom. Ogród jest indywidualną koncepcją i odzwierciedleniem duszy właściciela.

Jak dobrać rośliny?

Ozdobą każdego ogrodu są występujące w nim rośliny. Kolorowe kwiaty, wysokie drzewa, czy zielone trawy mają wpływ na świeżość powietrza, którym oddychamy, ale i dostarczają nam wielu walorów wzrokowych, zapachowych i smakowych. Piętrzące się w naszym ogrodzie barwy będą na pewno miłe dla oka, choć przy ich wyborze powinniśmy przede wszystkim kierować się rozwagą i subtelnością. Czasami użycie zbyt wielu kolorów popsuje nam wygląd ogrodu. Będzie on pstrokaty i przesadzony. Najpierw zadecydujmy, które miejsca w naszym ogrodzie należy wyeksponować. Będą one reprezentacją naszego ogrodu. Po pierwsze powinniśmy kierować się zasadą różnorodności i zestawiać ze sobą rośliny, zwracając uwagę na ich wysokość, barwę i fakturę. W naszym ogrodzie powinny znaleźć się zarówno gatunki liściaste i iglaste, by ogród pozostał piękny przez cały rok. Po drugie bardzo ważna jest zasada praktyczności. Powiedzmy sobie szczerze – o ogród trzeba dbać. Niezależnie od tego jaką kompozycję wybierzemy i jakich roślin użyjemy, niezbędne będzie poświęcenie im czasu na pielęgnację. Jeśli jesteśmy zapracowani, wybierzmy rośliny, które są stosunkowo łatwe w utrzymaniu. Są to między innymi oliwnik wąskolistny, sumak octowiec, świerk pospolity, irga pozioma, jałowiec zwyczajny, trzmielina Fortune’a, funkia Fortune’a, tawułka Arendsa, żurawka drżączkowata, bluszcz pospolity, chmiel zwyczajny i winobluszcz pięciolistkowy. By uniknąć problemów związanych z nieprzyjmowaniem się roślin, posadźmy to co rośnie za naszym płotem. Czasami warto spytać się sąsiadów o rośliny, które uprawiają w swoich ogrodach. Przede wszystkim pamiętajmy jednak o zachowaniu umiaru. Subtelnie zaaranżowany ogród, bogaty w harmonie, a nie w dużą ilość ozdób, będzie nie tylko łatwiejszy w utrzymaniu, ale bardzie atrakcyjny.

Projektowanie ogrodu to czysta przyjemność, choć zajmuje nieco czasu. Warto jednak zapoznać się z artykułami na temat projektowania, poczytać książki i czasopisma ogrodnicze, które wzbogacą naszą wiedzą i wpłyną na rozwój naszych koncepcji. Każdy pomysł jest wart realizacji. Przy tworzeniu ogrodów kierujmy się kreatywnością i poszukujmy ciekawych rozwiązań. Najpiękniejsze ogrody, to te z duszą, w których można ujrzeć rękę właściciela.

Aromatyczne rośliny w ogrodzie

Piękny ogród wpływa na wszystkie nasze zmysły. Obserwujemy urok roślin, czujemy ich smak i wąchamy zapach kwiatów. Magiczną atmosferę w naszym ogrodzie tworzą właśnie zapachy. Jedne z nich odczuwamy lepiej w pełnym słońcu. Inne są bardziej intensywne wieczorem lub dopiero po wysuszeniu. Piękne zapachy znalazły swoje miejsce w kuchni i w aromaterapii, kojąc złe samopoczucie. Odczuwanie zapachów jest uzależnione od indywidualnych preferencji, w końcu nie każdemu będzie się podobał zapach róży, czy lawendy. Przy wyborze kwiatów, najlepiej wybrać te, których zapach jest subtelny i delikatny.

Katalog roślin ozdobnych jest niezwykle bogaty i czasem trudno zadecydować, które z nich będziemy podziwiać w naszych ogrodach. Jednym z kryterium wyboru może być zapach. Poniżej wybraliśmy rośliny, które czarują swoim zapachem:

– drzewa i krzewy: oczar, mahonia, forsycja, kalina koreańska, azalia pontyjska, lilaki, czeremcha, kielichowiec wonny, wiciokrzewy, robinia, róże, jaśminowiec wonny, lipa, jodła balsamiczna,

– byliny i rośliny cebulowe: heliotrop, hiacynt, narcyz, fiołki, ranniki zimowe, tulipany, smagliczka skalna, marzanka wonna, konwalie, dyptam jesionolistny, goździki sine, floksy, lilie, piwonie;

– kwiaty jednoroczne i dwuletnie: groszek pachnący, maciejka, tytoń, lewkonia, rezeda wonna, lak wonny, goździk brodaty;

– zioła aromatyczne: mięta, tymianek, macierzanka, lawenda, estragon, melisa.

Zapach roślin pełni nie tylko funkcje estetyczną. Ma on za zadanie przyciągać odpowiednie owady. By uzyskać jak najlepsze efekty powinniśmy sadzić te rośliny w miejscach wypoczynkowych w naszym ogrodzie. Zasadzone wzdłuż alejek rośliny, przez potrącanie będą wydawać zapach. Aromatyczne rośliny będą kusić naszych gości, gdy posadzimy je przy wejściu do domu, na balkonie, czy na tarasie. Amatorzy pięknych zapachów powinni unikać takich roślin jak cesarska korona, szczodrzeniec, aksamitki czy czarny bez, gdyż mimo atrakcyjnego wyglądu nie posiadają żadnych walorów aromatycznych. Pamiętając o tych zasadach i o odpowiednim doborze roślin, sprawimy że nasz ogród będzie nie tylko ładnie wyglądał, ale i uroczo pachniał.

Zakładanie trawników

Tradycyjną i najbardziej popularną metodą zakładania trawnika w domowym ogródku jest siew nasion. Najistotniejszą rzeczą jest termin siewu – najlepiej wykonać go na przełomie kwietnia i maja, albo w sierpniu i wrześniu. Te miesiące gwarantują nam dobrą temperaturę i wilgotność powietrza. Nasiona trawy są podatne na suszę i przymrozki, a w tym czasie nie powinny im te czynniki zagrażać. Niektórzy decydują się na siew trawy w okresie typowo letnim. Liczmy się jednak z tym, że taki trawnik trzeba często i intensywnie podlewać.

Przygotowanie podłoża pod trawnik jest zawsze takie samo, niezależnie, jaki rodzaj trawnika wybierzemy. Podłoże musimy dokładnie oczyścić z kamieni, korzeni i chwastów. Warto wiedzieć, że trawy najlepiej rosną w glebie lekko kwaśnej (odczyn pH 5,5-6,5), lekkiej i próchniczej. Jeśli odczyn naszego podłoża jest zbyt kwaśny, możemy posypać go kredą lub wapniem. Gdyby podłoże okazało się gliniaste, to dodajemy do niego piasku. Zdarzają się ziemie mało urodzajne – w tym przypadku warto na podłożu stworzyć warstwę około 10-centymetrowej żyznej gleby. Na trzy tygodnie przed sianiem trawy nakładamy nawóz wieloskładnikowy lub specjalny nawóz do trawników. Tak przygotowany teren należy wyrównać.

Siew trawy najlepiej przeprowadzić w bezwietrzny i pochmurny dzień, by nasiona nie „uciekały” z wiatrem, a ostre słońce ich nie wypalało. Nasiona traw należy dokładnie wymieszać, a czynność tę powtarzać także w trakcie pracy. Siejemy krzyżowo: połowę wzdłuż terenu, połowę w poprzek. Możemy to robić ręcznie, gdy teren jest mały lub za pomocą siewnika do nasion – zapewni on szybki i równomierny siew. Nasiona posypujemy maksymalnie 2-centymetrową warstwą przesianej ziemi kompostowej.

Następnie wykonujemy bardzo ważny zabieg – wałowanie. Dzięki niemu dociśniemy nasiona do ziemi. To sprawi, że trawa szybciej będzie pobierać wodę z podłoża. Wałowanie zapobiegnie wywiewaniu nasion przez wiatr i wypłukiwaniu ich przez deszcz. W efekcie trawnik w ogóle będzie miał szansę się pojawić.

Tak przygotowany trawnik podlewamy – pamiętajmy jednak, by robić to tylko rozproszonym strumieniem. Zbyt mocny strumień będzie wybijał nasiona z gleby, a nam mogą pozostać na trawniku łyse placki.

Kiełkowanie nasion rozpoczyna się mniej więcej po dwóch tygodniach, jeśli trawnik jest regularnie podlewany. Bez podlewania kiełkowanie opóźnia się, a niektóre nasiona umierają. Po wyrośnięciu trawy nie powinno się po niej chodzić aż do pierwszego koszenia. Na gęstą, ładną murawę, odporną na zdeptanie trzeba czekać kilka miesięcy, kosząc ją dwa razy w tygodniu.

Koszty siewu trawnika zależą od jego wielkości. Im większy jest teren, tym taniej wypada każdy metr kwadratowy. Dlatego bardziej opłaca się siać trawnik samodzielnie, do czego namawiamy, bo nie jest to trudna sztuka. Wymaga od nas cierpliwości i dokładności, ale efekt na pewno nas zadowoli.

Dbanie o trawnik to głównie jego podlewanie. W późniejszym czasie możemy dosiać trawę tam, gdzie jest jej za mało. Postępujemy wtedy podobnie do opisanej już instrukcji.

Zakładamy ogródek skalny

Samodzielna budowa ogródka skalnego jest pracochłonna i wymaga dużej wyobraźni, ale efekty na pewno będą zadowalające. Pracę nad pięknym ogródkiem najlepiej rozpocząć jak najszybciej, by na wiosnę móc zasadzić pierwsze rośliny.

Ogród skalny nie wymaga fundamentów. W miejscu naszego skalniaka zdejmujemy wierzchnią warstwę urodzajnej gleby – około 25 – 30 cm. Zachowajmy tę glebę, bo przyda nam się później do stworzenia podłoża dla roślin. Wykopany dołek wysypujemy warstwą materiału np. gruzu betonowego, tłucznia, albo żwiru. Musimy zadbać o to, aby gleba pod ogródkiem skalnym przepuszczała wodę. Po ubiciu podkładu możemy zacząć układać kamienie. Pierwsza warstwa kamieni powinna być lekko wkopana w grunt. Najlepiej, gdy kamienie wyznaczają powierzchnię naszego skalniaka. Przestrzeń ogródka wypełniamy mieszanką gleby i starannie ubijamy. Niektórzy polewają ziemię wodą – wtedy jest wygodniejsza do ubicia. Następnie możemy zacząć układanie kolejnego piętra. Pamiętajmy, by między kamieniami pozostawiać dostatecznie dużo miejsca, by tam mogły rozwijać się rośliny – dzięki temu pięknie się rozrosną.

Kolejną warstwę wypełniamy mieszanką podłoża i znów ubijamy. Czynności musimy powtarzać, aż powstanie ogródek o takiej wysokości, jaka nam odpowiada. Jeśli decydujemy się na budowanie znacznie wyższego ogródka, zwanego potocznie alpinarium, to wypełnienie między kamieniami może być wyłożone gruzem, a mieszankę sypiemy tylko tam, gdzie będą posadzone rośliny. Mając kamienie o podobnym kolorycie lub mając kawałki skał, powinniśmy układać je uwarstwieniem w jednym kierunku – wtedy będą wyglądać bardzo naturalnie. Ważne jest, by kamienie były ułożone starannie i pewnie; nie powinny się obsuwać, ani chwiać. Zadbajmy o to, by potem móc bezpiecznie chodzić po skalniaku w trakcie jego budowy, a także wtedy, gdy później będziemy go pielęgnować. Kamienie układajmy szerszą stroną do dołu, wtedy będą bardziej stabilne. Przy wyjątkowo dużych alpinariach warto pomyśleć o ścieżce, np. z kamieni lub żwiru.

Po ułożeniu kamieni i dobrym przygotowaniu podłoża, możemy przystąpić do sadzenia roślin. Niskie byliny potrzebują około. 10-centymetrowej warstwy gleby – takie rośliny śmiało możemy sadzać w szczelinach między skałami. Krzewy będą wymagały znacznie wyższego podłoża. Bezpieczniej będzie kupić już dobrze rozwinięte rośliny w pojemnikach – o wiele łatwiej jest nam ustawiać poszczególne piętra, od razu widząc efekt, jaki tworzy całość. Rośliny po posadzeniu polewamy rozproszonym strumieniem wody. Ziemia powinna być wilgotna przez następne tygodnie, aż rośliny ukorzenią się w ziemi. Po posadzeniu kwiatów możemy wysypać żwirem lub drobnymi kamieniami szczeliny między skałami. Niektórzy stosują jeszcze włókninę ściółkującą – ten materiał świetnie przepuszcza powietrze i wodę, a do tego ogranicza rozwój chwastów. Gdybyśmy jednak chcieli urozmaicić połacie żwiru roślinami, wystarczy w wybranym miejscu naciąć folię, odgiąć i posadzić roślinę. Efekt wizualny takiej skałki na pewno przyciągnie niejedno spojrzenie.

 

Projektowanie małej architektury

Architektura powszechnie kojarzy się z ogromnymi budynkami i projektami o charakterze mieszkaniowym lub na powierzchnie biurowe dla firm. Tymczasem istnieje pewien jej odłam, zwany małą architekturą, który w codziennym życiu ma nie mniejsze znaczenie, a często jest niedoceniany. Bez małej architektury nasze posiadłości oraz obszary miejskie byłyby dziwnie puste.

 

Definicja pojęcia

 

Wyjaśnienie czym jest mała architektura nie jest niczym trudnym, gdyż sama nazwa doskonale określa swój zakres pojęciowy. Otóż pojęcie to obejmuje wszystkie niewielkie obiekty budowlane, które mogą mieć charakter zarówno prywatny, jak i powszechny. Małą architekturę można w pewien sposób podzielić na trzy kategorie. Pierwszą z nich obejmują obiekty, które stawiane są w przydomowych ogrodach, takie jak altany czy małe fontanny. Drugą stanowią wytwory o charakterze publicznym, o wysokiej użyteczności, a więc place zabaw lub wiaty, w których trzymane są kosze na odpady. Trzeci i ostatni podtyp wyróżnia się ze względu na jego znaczenie religijne. Mamy więc tutaj przydrożne kapliczki i figury świętych. Widać więc jak na dłoni, że mała architektura otacza nas z każdej strony i korzystamy z niej zupełnie nieświadomie, lecz gdyby nagle usunąć wszystkie podlegające pod nią obiekty, to dotkliwie poczulibyśmy ich brak.

Zasady

 

Tym, co wyróżnia małą architekturę, jest jej wysoka użyteczność. Wprawdzie w przypadku obiektów o charakterze religijnym stanowią one miejsce kultu, bez określonej funkcji użytkowej, jednak pozostałe podtypy wyodrębnione w małej architekturze są stricte przeznaczone do wykonywania określonych zadań i służenia człowiekowi. Trzeba o tym pamiętać, kiedy wykonuje się projekty. Mała architektura oczywiście musi być estetyczna i przyjemna dla oka, jednak nie może się to odbywać kosztem praktyczności. Co więcej, każdy obiekt zaszeregowany w obrębie tej konkretnej grupy architektonicznej musi być idealnie wkomponowany w otoczenie. Powinien stanowić z nim spójną całość zarówno stylistyczną, jak i użytkową. Jeżeli ciężko jest zaakcentować w pozytywny sposób jego walory estetyczne, czego przykładem mogą być wiaty śmietnikowe, to powinny przybrać one taką formę, aby jak najmniej rzucały się w oczy, cały czas idealnie spełniając swoje funkcje. Obiekty małej architektury są bardzo ważne w codziennym życiu, a przez to często wykorzystywane. Wskazuje to na to, że ich projekty powinny zawierać poprawkę akcentującą fakt ich niezwykłej wytrzymałości i odporności na uszkodzenia, a także działanie upływającego czasu. Duże znaczenie ma tutaj wykorzystywane przy budowie czy produkcji tworzywo. Wysoka funkcjonalność oznacza wzmożony nacisk na kwestie bezpieczeństwa i komfortu korzystania z obiektów małej architektury.

Podsumowanie

 

Projektowanie obiektów z zakresu małej architektury na pewno jest mniej skomplikowane niż ma to miejsce w przypadku pełnowymiarowych budynków. Jednakże biorąc pod uwagę jej ogromne znaczenie należy docenić wysiłek, jaki wkładają projektanci w stworzenie niezwykle funkcjonalnych, a przy tym użytecznych przedmiotów.

Ogrody na dachu

Mieszkanie w centrum miasta ma wiele niewątpliwych zalet, ale także cały szereg wad, o których nie można zapominać. Jedną z rzeczy, na którą skarżą się mieszkańcy, jest brak zieleni w ich otoczeniu. Można jednak wygospodarować dla siebie mały roślinny raj nawet w samym środku betonowej dżungli. Doskonałą propozycją są tutaj ogrody umiejscowiona na dachach budynków.

 

Przygotowanie

 

Ciasna zabudowa większości nowoczesnych miast sprawia, że ciężko jest wygospodarować w nich chociażby kilka metrów kwadratowych na odrobinę kwiatów, drzew i krzewów. Pozornie nie ma to większego wpływu na człowieka, jednak udowodnione jest, że zieleń i przebywanie w pobliżu roślin pozwala błyskawicznie się zrelaksować, ma dobroczynny wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne. Nie można zapominać też o tym, że drzewa pochłaniają dwutlenek węgla produkując w zamian tlen, co w pełnych spalin i smogu miastach jest szczególnie cenne. Aby jakoś pogodzić te dwie sprzeczności, a więc brak wolnej przestrzeni i chęć posiadania skrawka zieleni zaczęto zakładać ogrody na dachach. Zazwyczaj wykorzystuje się do tego celu dachy garaży lub najwyższych kondygnacji budynków. Aby tego typu rozwiązanie było w ogóle możliwe konieczne jest odpowiednie przygotowanie powierzchni do nasadzeń. Dachy przeznaczone z myślą o założeniach na nich ogrodów wyróżniają się swoistą odwróconą konstrukcją w stosunku do tego, jak zazwyczaj układa się warstwy stropu. Najpierw biegnie w nich bowiem warstwa termiczna ułożona na hydroizolacji. Hydroizolacja jest szczególnie istotnym elementem biorąc pod uwagę fakt, że kluczowe znaczenie dla wzrostu roślin ma obecność wody. Wykonuje się ją więc między innymi z folii kauczukowej lub z mas bitumicznych, które dodatkowo są odporne na wszelkiego rodzaju pleśnie i inne grzyby. Bardzo ważne jest także zaprojektowanie systemu odpływów, dzięki którym woda będzie mogła zostać bezpiecznie usunięta z powierzchni dachu, nie powodując strat u mieszkańców budynku.

Prawo

 

Założenie ogrodu na dachu jest ważnym faktem, który musi być ujęty w planie budowlanym. Jeżeli nieruchomość nie należy do jednego tylko właściciela, a składają się na nią mieszkania wykupione przez poszczególne osoby fizyczne lub firmy, to potrzebna będzie zgoda wszystkich zainteresowanych osób. Przed założeniem oazy zieleni na dachu na pewno koniecznie trzeba będzie zaprosić inspektora budowlanego, który fachowo oceni stan budynku i ustali, czy jego parametry techniczne pozwalają na tego typu inwestycję. Może zdarzyć się bowiem tak, że konstrukcja nie będzie nadawała się do zaadaptowania na taki nietypowy cel.

Zalety

 

Ogrody umiejscowione na dachach budynków w wielkich miastach zaczynają cieszyć się coraz większą popularnością. Są powszechnie spotykane w takich metropoliach jak Londyn i Nowy Jork. Da się zauważyć, że nieruchomości, które wyposażone są w tego typu atrakcje, znacznie zyskują na wartości. Szczególnie dotyczy to mieszkań, które mają wyłączny dostęp do takiego ogrodu. Można bowiem dzięki temu korzystać z uroków miejskiego życia bez konieczności rezygnowania z obcowania z naturą. Zyskuje się także prywatne miejsce do relaksu po męczącym dniu i spotkać z przyjaciółmi. Nawet, jeżeli ogród na dachu jest dostępny dla wszystkich lokatorów w budynku, to i tak jest to zaciszne miejsce, pozbawione zanieczyszczeń i niepożądanych gości, którzy są częstymi elementami miejskich parków i skwerów. Należy też pamiętać o tym, że roślinność na dachu jest dodatkową warstwą izolacyjną. W czasie zimy niskie temperatury są więc mniej odczuwalne dla mieszkańców najwyższej kondygnacji, a wakacyjne upały nie doskwierają tak bardzo. Dzięki ogrodowi ulega redukcji ilość szkodliwego dwutlenku węgla, a rośnie liczba cząsteczek cennego tlenu. Nie można zapominać także o prostym fakcie psychologicznym- kontakt z naturą, w tym przypadku z wyselekcjonowaną, starannie dobraną roślinnością, jest dla człowieka bardzo cenny. Pozwala na ograniczenie stresu i napięcia, umożliwia błyskawiczny relaks i odpoczynek. Biorąc pod uwagę tempo życia w miastach jest to szczególnie ważne.

Podsumowanie

 

Jeżeli warunki na to pozwalają, zagospodarowanie dachu na ogród jest świetnym pomysłem. Zyskuje się przytulny, osobisty raj na ziemi.

Chemia do ochrony roślin

Środki ochrony roślin to wszystkie substancje, które stosuje się w celu ochrony roślin przed szkodliwymi organizmami. Pomagają one również w zwalczaniu roślin zagłuszających uprawy oraz stymulują wzrost i przebieg procesów biologicznych.

 

Kontrowersje a zastosowanie

Z pewnością środki ochrony roślin skutecznie pomagają zwiększać plony. Z ich stosowaniem związany jest jednak szereg kontrowersji. Uważa się powszechnie, że stosowanie tak zwanej chemii wpływa negatywnie na organizm ludzi oraz zwierząt. Należy jednak wyraźnie podkreślić, że obecnie uzyskanie zadowalających plonów bez stosowania oprysków jest w zasadzie niemożliwe.

 

Co decyduje o ich działaniu?

Za działanie środków ochrony rośli odpowiada zawarta w nich substancja aktywna, którą określa się również mianem biologicznie czynnej. Mianem tym określa się związek chemiczny, który cechuje się wysoką aktywnością, ale jedynie w odniesieniu do określonych organizmów żywych. Aby odpowiednio dobrać preparat ochrony roślin, należy znać jego skład chemiczny oraz poznać właściwości składników znajdujących się w jego składzie.

 

Podział

Jeżeli pod uwagę weźmiemy zakres zastosowania środków ochrony roślin, wyróżnimy:

  • zoocydy;
  • fungicydy;
  • herbicydy

Zoocydy to środki chemiczne, których celem jest zwalczanie owadów różnego rodzaju. Dzieli się je na kontaktowe, oddechowe i żołądkowe. Podział ten uwzględnia drogę wchłaniania środka do organizmu pasożyta.

 

Fungicydy chronią z kolei roślinę przed działaniem różnego rodzaju chorób grzybowych. Stosuje się je nie tylko do oprysków warzyw,ale również drzewek owocowych, które na choroby grzybowe są bardzo silnie narażone.

 

Herbicydy to obecnie największa grupa chemicznych środków ochrony roślin. Z ich pomocą zwalcza się chwasty, czyli te rośliny, które w ogrodzie czy sadzie są niepożądane. Dzięki temu warzywa, kwiaty czy drzewka owocowe zyskują więcej przestrzeni do rozwoju, a cenne składniki mineralne znajdujące się w glebie nie są „kradzione” przez konkurencję.

 

Środki ochrony roślin można stosować, ale jedynie wtedy, kiedy zachowany będzie okres karencji.

Naturalne środki ochrony roślin

Naturalne środki ochrony roślin, czyli te, które oparte są na wyciągach i wywarach roślinnych, okazują się być bardzo skuteczne w walce z szeregiem szkodników i chorób. Warunkiem jest systematyczność i cierpliwość.

 

Co to takiego?

Naturalne środki ochrony roślin, które przygotować możemy samodzielnie, to wyciągi ,odwary i gnojówki. Najczęściej uzyskuje się je poprzez poddanie odpowiedniej obróbce świeże bądź suszone zioła. Preparaty takie stosuje się zarówno do podlewania, jak i opryskiwania roślin. Aby przyniosło to oczekiwane efekty, zabieg należy powtórzyć przynajmniej trzykrotnie w czasie, kiedy zagrożenie danymi chorobami lub pasożytami jest największe.

 

Zapobiegają, ale czy leczą?

Naturalne środki ochrony roślin okazują się być bardzo skuteczne, jeśli chodzi o zapobieganie występowaniu chorób i inwazji szkodników. Nie zawsze równie dobrze radzą sobie wtedy, kiedy roślina została już zaatakowana. Ich niewątpliwym plusem jest brak negatywnego wpływu na środowisko naturalne. Bez obaw można stosować je w ogrodzie, w którym bawią się dzieci. Nie zrobimy nimi krzywdy również kotom i psom. Nie jest wymagane także stosowanie okresu karencji, o którym trzeba pamiętać, decydując się na środki chemiczne.

 

Przygotowanie

Decydując się na samodzielne przygotowanie środków ochrony roślin, trzeba pamiętać o tym, że zioła zebrać należy w pogodny i suchy dzień. Istotna jest także faza rozwoju. Następnie rośliny należy zasuszyć w miejscu zacienionym i przewiewnym.

 

Wyciąg uzyskujemy przez zalanie roślin gorącą, często wręcz wrzącą wodą, a następnie moczenie ich nawet przez dobę. Najrozsądniej jest przygotować wyciąg dzień przed planowanym wykonaniem oprysku. Uzyskanego preparatu nie należy również przechowywać dłużej jak dobę. Pojawiająca się po tym czasie fermentacja istotnie zmienia jego właściwości.

 

Przygotowanie wyciągu polega na zalaniu roślin wodą, moczeniu ich przez dobę, a następnie silnym podgrzaniu. Pamiętać trzeba, że nie podlewamy i nie opryskujemy warzyw i kwiatów gorącym preparatem.

 

Wiosenne prace ogrodowe

Wiosna to dla właścicieli ogrodów czas niezwykle intensywny. To właśnie o tej porze roku należy wykonać szereg prac, które są warunkiem pięknego ogrodu wypełnionego kwiatami, drzewkami ozdobnymi oraz warzywami. O czym należy pamiętać i co jest najbardziej istotne? Spróbujemy odpowiedzieć na te istotne pytania.

 

Zadbaj o rośliny

Piękny ogród to nie tylko alejki, ładne ogrodzenie czy oświetlenie, ale przede wszystkim rośliny. To właśnie o nie należy zadbać w pierwszej kolejności.

W przypadku drzew liściastych zaczynamy od usunięcia starych gałęzi. Szczególną uwagę zwracamy na te uschnięte i chore, które mogłyby poważnie osłabić roślinę oraz doprowadzi do jej obumarcia. Warto wyciąć także te krzyżujące się wzajemnie i zbytnio zagęszczające koronę. Zabieg taki sprawia, że roślina zostaje pobudzona do wytwarzania nowych pędów, które są silne i zdrowe. Wpływa to również korzystnie na kształt korony, która będzie prezentowała się o wiele lepiej.

 

Koniec marca to czas, kiedy można zdjąć zimowe osłony z krzewów znajdujących się w ogrodzie. W ich przypadku również bardzo istotne jest wycięcie pędów suchych, chorych, połamanych oraz tych, które kierują się do środkowej części korony. Pozwoli to na jej przerzedzenie, co przełoży się na większą ilość światła docierające do poszczególnych gałęzi. Jeżeli przycinamy krzew kwitnący na pędach jednorocznych, powinniśmy pamiętać o tym, aby poszczególne gałązki skrócić aż o ¾ długości.

Początek wiosny to również czas odpowiednio na to, aby zadbać o trawnik. Kiedy śnieg stopnienie, a mróz przestanie się już pojawiać, przystępujemy do zgrabienia trawnika. Należy robić to dokładnie. Usuwamy wszystkie śmieci, patyczki, liście, nawet obeschniętą trawę. Zabieg taki sprawi, że trawa zostanie intensywnie pobudzona do wzrostu, a sama darń ulegnie silnemu napowietrzeniu. Grabiąc, należy jednak uważać, aby nie odrywać darni od podłoża. Doprowadziłoby to do poważnego uszkodzenia trawnika.

Koniec marca to również właściwy moment na odsłonięcie rabat kwiatowych, które okryte były włókniną lub liśćmi. Jeżeli zastosowaliśmy korę lub torf, warto rozgrabić je tak, aby stanowiły swojego rodzaju ściółkę. Jest to doskonała ochrona przed nadmiernym zachwaszczeniem rabaty. Wszystkie przekwitnięte kwiatostany, których nie usunęliśmy jesienią, należy teraz wyciąć. Usuwamy także zaschnięte liście, które mogą stanowić schronisko dla szkodników.

Inne pracy ogrodowe

W coraz większej liczbie ogrodów pojawia się oczko wodne. Wiosną ono również wymaga nieco uwagi. Przede wszystkim z jego powierzchni należy usunąć wszystkie liście oraz patyki, a także inne resztki roślin. Ich pozostawienie doprowadzi do gnicia, co skutkować może tym, że oczko pokryje się brzydkimi glonami.

 

Warto zatroszczyć się również o meble ogrodowe, które niebawem wystawimy na świeże powietrze. Do czyszczenia możemy wykorzystać wodę z dodatkiem delikatnego w działaniu detergentu. Jeżeli zabrudzenia są bardzo duże, należy sięgnąć po myjkę ciśnieniową. W przypadku mebli wykonanych z wikliny najlepiej sprawdza się woda z dodatkiem kwasku cytrynowego. Stosowanie mydła sprawi, że na krzesłach czy stoliku pojawi się brzydki nalot, którego usunięcie będzie bardzo trudne.

Piękny ogród to również nawierzchnie, które się w nim znajdują. O nie także warto zadbać właśnie wiosną. Jeżeli na podjeździe czy tarasie pojawiły się plamy z oleju silnikowego, glony, mchy czy porosty, należy je dokładnie usunąć. W czyszczeniu najlepiej sprawdza się w takim przypadku ryżowa szczotka oraz woda z dodatkiem środka myjącego. W przypadku silnych zabrudzeń najlepiej wspomóc się myjką ciśnieniową, która wypłukuje starannie nawet te zabrudzenia, które ukryły się w zakamarkach.

Koniecznie trzeba też pomyśleć o rynnach. Jeżeli nie wyczyściliśmy ich jesienią, wiosna to najlepszy moment. Liście i gałęzie, które gromadzą się w ich wnętrzu to warstwa, którą woda nie zawsze może pokonać. Zabieg ten można wykonać samodzielnie – wystarczy jedynie zaopatrzyć się w drabinę oraz specjalnie zakrzywiony drut, z pomocą którego uda nam się wydostać to, co zatyka światło rynny.

Pożyteczne owady w ogrodzie

Owady, czyli gromada stawonogów, która stanowi najliczniejszą grupę zwierząt, to nie tylko szkodniki, ale również szereg pożytecznych żyjątek, które powinny znaleźć się w naszym ogrodzie. Wiele z nich to bowiem sprzymierzeńcy w walce o smaczne i zdrowe warzywa i owoce oraz piękne kwiaty.

 

Jak je zachęcić?

Przesadnie wypielęgnowany ogród nie będzie stanowił dla owadów atrakcyjnego miejsca. Aby zwabić owady, należy postawić na rozmaite rośliny kwitnące, które stanowią dla nich nie tylko źródło pożywienia, ale także doskonałe schronienie. Idealnym wyborem są aksamitki, cynie, nagietki, kosmosy, czyli wszystkie te kwiaty, które były szczególnie cenione przez nasze babcie. Nie należy zapominać o dzikich roślinach – chwasty rosnące na skraju ogrodu sprawią, że na naszej działce zapanuje równowaga biologiczna, która niezbędna jest dla prawidłowego cyklu rozwojowego nie tylko owadów, ale również roślin.

 

Wiązki grubej słomy zamieszone w zacienionym miejscu to z kolei wspaniałe miejsce do rozmnażania. Dzięki temu zyskamy pewność, że owady w naszym ogrodzie nie znikną po pierwszym sezonie. Ich rozwojowi sprzyja również ograniczenie do minimum stosowania środków ochrony roślin. Wiele z nich wywiera bardzo negatywny wpływ na organizm owadów, prowadząc często do ich śmierci.

 

Jakie owady są naprawdę pożyteczne?

Do tych owadów, które warto mieć w ogrodzie, zalicza się między innymi mrówki. Zjadają ogromne ilości mszyc, które w bardzo krótkim czasie mogą doprowadzić do obumarcia rośliny.

 

Najistotniejsze dla udanych plonów są owady zapylające. Najliczniejszą wśród nich grupę stanowią pszczołowate. Zalicza się do nich pszczoły miodne oraz pszczoły dzikie, które nie żyją w rojach, a ich cechą charakterystyczną jest to, że nie wytwarzają miodu. Te spotykane najczęściej to murarka ogrodowa, lepiarka wiosenna oraz pszczoła samotka. Zapylają one najwięcej roślin, ale nie radzą sobie z tymi, które rurkowane kielichy. W ich przypadku niezbędna jest obecność trzmieli, których w Polsce spotyka się blisko trzydzieści gatunków.

1 2